Twee en twintigste zondag door het jaar B 2024
Deut. 4, 1-2. 6-8
Jak. 1,17-18. 21B-22. 27
Mc. 7,1-8. 14-15. 21-23

Preekje;
Verleden week, terwijl we in afwachting waren van de tocht naar de kathedraal in Roermond, waar onze nieuwe bisschop, Cornelis, de cathedra in bezit zou nemen, was ik in gesprek met een collega diaken, die ik al heel lang ken. We spraken over ditje en datjes en hij vertelde mij een anekdote over een oude missiepater die, terug in Nederland, niet zo goed kon wennen aan alle regels en voorschriften die er in de kerk gelden. Daar in Afrika, waar hij meer dan dertig jaar geleefd en gewerkt had, was hij al blij als hij niet had hoeven helpen bij een bevalling tijdens een H. Mis.
Dan zijn de regeltjes die gelden tijdens een H. Mis; knielen, opstaan, buigen enz. ineens niet meer zo belangrijk. Gepokt en gemazeld door het leven in Afrika, was hij dus meer een priester vanuit het hart, dan vanuit de studieboeken.
Ooit bestond zijn preek in een Limburgse kerk uit de volgende tekst; “Lieve mensen, jullie weten toch eigenlijk precies wat God van ons vraagt. Doe dat dan gewoon. Amen.”
Ik zou mijn preekje nu, eigenlijk, ook hiermee willen afsluiten want dat is natuurlijk precies de kern van al onze woorden in de preek.
Als ik vandaag de tekst van het Evangelie lees, raakt deze precies het pijnpunt. We hebben zoveel regels en wetten bedacht, dat we de kern uit het oog dreigen te verliezen. Wetten en regels zijn eigenlijk alleen maar nodig omdat we blijkbaar niet normaal met elkaar om kunnen gaan. Niet gewoon lief, geduldig, behulpzaam en respectvol kunnen zijn zonder deze wetten en regels. Best triest eigenlijk…
Waar komt dat toch vandaan? Waarin zit deze menselijke neiging om steeds weer te vervallen in foute handelingen?
Ik zou nu een heel verhaal kunnen gaan ophangen over de zondeval vanuit het paradijs of over de kwade, die ons weg wil houden van God en ga zo maar door. Maar een feit blijft het natuurlijk, dat we allemaal geregeld de fout in gaan, vaak zonder precies te weten waardoor.
Soms hebben we een kort lontje omdat ons emmertje vol zit en reageren we te heftig zonder dat we dit eigenlijk willen.
Jezus zegt vandaag hierover; “ Want uit het binnenste, uit het hart van de mensen komen boze gedachten, ontucht, diefstal, moord, echtbreuk, hebzucht, kwaadaardigheid, bedrog, losbandigheid, afgunst, godslastering, trots, lichtzinnigheid. Al deze slechte dingen komen uit het binnenste en bezoedelen de mens.”
Het zit gewoon in ons. Maar Jezus heeft ons ook verteld dat we vergeving kunnen krijgen als we oprecht onze zonden naar Hem toe brengen… Wat een geweldig sacrament heeft Hij ons daartoe gegeven!!!
Beste mensen, hoe heilig wij ons ook vaak voordoen, fouten en foutjes maken we allemaal continue. Maar luister naar je geweten, probeer het steeds beter te doen en vraag God om vergeving en verbetering.
Laat mij dan nu deze preek afsluiten met de historische woorden; “Lieve mensen, jullie weten toch eigenlijk precies wat God van ons vraagt. Doe dat dan gewoon. Amen.”

Diaken Jos Valke